Curtley Mooring

Ik ben Curtley Mooring, werkzaam als cultuurcoach primair onderwijs in Tilburg-Noord en voortgezet onderwijs in Tilburg-Noord en -West. Daarnaast ben ik creatief directeur van de hiphopfactory en deeltijd jongerenwerker bij R-Newt.

Hoe lang ben je al actief in deze discipline?

Ik ben in 1992 als 12-jarig jongetje begonnen met dansen. In deze tijd kon je hiphop alleen van de straatjongens leren. We dansten overal in de wijk waar er enigszins een beetje ruimte was. In 2006 richtte ik samen met mijn vrouw de hiphopfactory op. Al snel volgden nationale en internationale successen in de vorm van kampioenschapstitels in diverse categorieën. In 2012 heb ik samen met CiST en een aantal peers meegeholpen aan het vormgeven van cultuureducatie met kwaliteit. Ik ben me daarna gaan specialiseren in cultuuronderwijs en heb voor diverse scholen culturele leerlijnen ontwikkeld. Ook heb ik lesgegeven aan Fontys Hogeschool voor de Kunsten. Door al deze successen ben ik aangenomen als hoofdjurylid bij UDO (United Dance Organisation) en Dance Stars. Door de coronapandemie zijn er een aantal werkzaamheden vervallen waardoor ik ruimte kreeg om iets terug te doen voor de maatschappij. Dit doe ik in de vorm van jongerenwerk omdat ik geloof dat er meer gedaan moet worden voor de jeugd. Tegenwoordig help ik jongeren bij het ontwikkelen van hun talent om hun perspectieven te verbreden, hun persoonlijke ontwikkeling en de ontwikkeling van hun competenties te bevorderen.

Waar haal je je inspiratie vandaan?

Ik haal mijn inspiratie vooral uit de jonge mensen. Door veel om te gaan met de jeugd heb ik geleerd dat er altijd een manier is om het wél voor elkaar te krijgen. Jongeren zijn vindingrijk, creatief en innovatief en dat geeft mij het gevoel dat alles kan, als je er maar in gelooft.

"Als hiphop-danser ben je altijd op zoek naar een manier om iets ouds nieuw leven in te blazen. Het net iets anders doen dan een ander, iets nieuws creëren vanuit je foundation."

Welke thema’s zijn belangrijk in het beoefenen van je kunstvorm?

Voor mij is vernieuwing belangrijk. Als hiphop-danser ben je altijd op zoek naar een manier om iets ouds nieuw leven in te blazen. Het net iets anders doen dan een ander, iets nieuws creëren vanuit je foundation.

Wat wil je met het uitoefenen van je kunstvorm bereiken, wat is je doel?

Ik probeer met mijn kunstvorm de creativiteit van de leerlingen te prikkelen. Creatief denken is niet iets wat je doet, het is wie je bent. Als je creatief leert zijn met het één dan ben je ook creatief met het ander. We leven in een wereld die zo snel verandert dat je onmogelijk op school opgeleid kan worden voor banen die nu nog niet bestaan. In de toekomst zullen de jongeren die creatief om kunnen gaan met de mogelijkheden die hun tijdperk biedt, het meeste succes hebben.

Wie zijn je helden / van wie heb je het meest geleerd?

Ik leer het meest van de spiegel, die liegt namelijk nooit. Ik heb nooit dansles gehad omdat mijn ouders daar het geld niet voor hadden. Ik heb daardoor geleerd om kritisch te zijn over elke beweging die ik maak, iets net zo lang herhalen tot het er perfect uitziet. Zelfreflectie is daar wel een groot onderdeel van, als je niet ziet dat je iets fout doet kun je het ook niet fiksen.

Wat beschouw je als je grootste mislukking?

Rapper worden, dat was de grootste flop ooit. Ik heb heel lang in een rapgroep gezeten en we zijn nooit doorgebroken. Niet omdat we niet goed waren in wat we deden, maar de zakelijke strategie liet een beetje te wensen over zullen we maar zeggen.

En je grootste succes?

Mijn grootste succes heeft niks met mijn werk te maken, dat is namelijk mijn gezin. Mijn lieve vrouw en onze mooie kinderen. Ze zijn voor mij echt het voorbeeld van hoe ver je het kan schoppen als je door je ouders gesteund wordt in alles wat je doet. Als ik naar ze kijk, zie ik onze normen en waarden gereflecteerd worden in hun acties en successen. Het is gewoon het allermooiste wat ik ooit heb gezien.

Waar wil je over 10 jaar mee bezig zijn, of wat zou je willen hebben bereikt?

Waar ik over 10 jaar sta weet ik nog niet zo goed. Hopelijk precies op hetzelfde punt als waar ik nu sta: midden in het leven en aan het genieten van alles wat ik heb bereikt. Ik heb in mijn leven heel veel doelen gesteld en ik heb ze allemaal bereikt. Ik kan wel nog meer willen maar ik geloof dat het tijd is om erbij stil te staan en te beseffen hoe ver ik het heb geschopt.