Gérard Opstelten
Gérard is al 45 jaar theatermaker

Mijn naam is Gérard Opstelten en ik ben al 45 jaar theatermaker. Mijn eerste contact was met toneelgroep Pegasus. Zij zochten een decorbouwer en omdat ik bouwkundige was vroegen ze mij. Een jaar later werd de hoofdrolspeler van het kinderstuk 'Pico Bello de schoorsteenveger' ziek en vroegen ze of ik dat zou willen spelen. Het was een flinke vuurdoop, maar toen we het applaus ontvingen, was ik verkocht! Ik heb vervolgens nog enkele rollen gespeeld en heb na enige jaren het voorzitterschap van Dave Mink overgenomen. De Torenspelers vroegen mij in 1984 om een gastrol te spelen in 'Het verjaardagsfeest' van Harold Pinter. Een fantastisch, beklemmend theaterstuk waarin ik een heerlijke rol had: Stanley. In de jaren daarop heb ik afwisselend bij Pegasus en de Torenspelers gespeeld. Bij Pegasus veel straattheater wat ik altijd fantastisch vond om te doen. Het directe contact met je publiek is zo genieten!

Hoe lang ben je al actief in deze discipline?

Eerst bij Pegasus en later bij de Torenspelers heb ik onder regie van Henk Wouters theaterproducties gemaakt. Wij konden het uitstekend met elkaar vinden maar zijn uitdagende regie was heel bijzonder. We hebben ook altijd naar modern en bijzonder repertoire gezocht. Maar ook de clownerie van Hans Maas en de regie van afstudeerders van de Fontys theateropleiding heb ik als erg waardevol ervaren. Toen in 2008 Jack van Dongen zich terugtrok als voorzitter van de Torenspelers werd aan mij gevraagd het over te nemen. Ik heb dit gedaan met de afspraak dat alle leden een taak op zich zouden nemen. Dat ging echter erg moeizaam. Bovendien was de vergrijzing van ons ledenbestand een toenemend probleem aan het worden. Daarom heb ik toen een nieuwe organisatieopzet geïntroduceerd: van vereniging naar productiehuis. Jongeren binden zich niet graag aan een vereniging met daaraan gekoppelde verplichtingen. Nu kunnen amateurspelers, na enkele spelavonden, zich melden voor een productie. Als deze is voltooid, kun je iets anders gaan doen of weer inschrijven voor een nieuwe productie.

Straattheater vind ik altijd fantastisch om te doen. Het directe contact met je publiek is zo genieten!


In 2009 vierden wij het 45-jarig bestaan van onze vereniging met een groot spektakelstuk 'MITzomernachtsdroom' van Shakespeare en werden we genomineerd voor de amateurkunstprijs 2009. Met een cast van 32 mensen en zelfgemaakt decor en kleding in een leegstaande fabriekshal was dit voor mij als groepsleider een huzarenstuk.
Maar ook de grote productie 'Merlijn' op ons 50-jarig bestaan, uitgevoerd in de WAT-hal die volledig was omgebouwd tot een theater, was een enorme klus. Mede dankzij de ondersteuning van Simon Haen was het een hele bijzondere presentatie van dit theaterstuk.

Waar haal je je inspiratie vandaan?

Ik word vooral geïnspireerd door de regisseur en mijn medespelers. Als een regisseur mij uitdaagt om tot het uiterste te gaan wat betreft de inleving in een personage, word ik door gesprekken hierover enorm geïnspireerd. Ik heb zelf de behoefte om een rol erg geloofwaardig voor het publiek te spelen. Dit kan alleen als ook mijn medespelers dit samen met mij willen bereiken. Hun spel kan mij dan mede inspireren. Ik speel bij voorkeur modern repertoire met daarin voor mij een rol die wat af staat van mijn persoonlijke karakter. Het hoeft geen grote rol te zijn, maar wel een van een specifieke betekenis in het verhaal. Ik vind alle genres interessant maar ik heb niet zo’n belangstelling voor blijspelen.

Welke thema’s zijn belangrijk in het beoefenen van je kunstvorm?

Je rol spelen vanuit het hart. In het moment spelen, dus echt beleven wat er gebeurt met het personage. Ik ga daar erg ver in. Zelfs buiten de repetities probeer ik door middel van research meer te weten te komen over het personage. Ik heb nooit scholing gehad in ‘the method’ [red.: method acting is een manier of techniek van acteren waarbij de acteur zijn eigen ervaringen gebruikt om een karakter zo waarachtig mogelijk weer te geven] maar ik heb begrepen dat mijn inleving hier veel mee te maken heeft.

Wat wil je met het uitoefenen van je kunstvorm bereiken, wat is je doel?

Samen met de groep een mooie, inspirerende productie neerzetten waar het publiek van kan genieten. En bij elke productie weer een stap verder in kwaliteit zetten, samen met de groep.

Wie zijn je helden / van wie heb je het meest geleerd?

In het begin bekende theaterspelers zoals bijvoorbeeld Ko van Dijk, Hij had zo’n passie voor toneelspelen en theater maken. Maar later mijn directe medespelers en de regisseur waar ik veel mee gewerkt heb: Henk Wouters. In loop der jaren groei je in het gebruik van je talenten. Als je medespelers enthousiast zijn en graag met jou een productie willen doen, is dat een groot compliment en erg inspirerend. Henk Wouters is een gedreven regisseur. Hij is erg kritisch en niet gauw tevreden. Hij kon soms tot het uiterste gaan om alles uit de spelers te halen en eiste dat je snel je teksten kende en je helemaal overgaf aan je rol. Dat lag mij wel, hoewel ik erg veel energie moest stoppen in mijn tekstkennis.

Wat beschouw je als je grootste mislukking?

Mijn bescheiden rol in het 50-jarige jubileumstuk 'Merlijn'. Ik heb voor die productie erg veel moeten organiseren, bouwen, bemiddelen en de groep moeten trekken. Daarom bleef er voor mij als speler te weinig tijd over om een flinke rol op mij te nemen. Ik heb zelf deze keuze gemaakt, maar had daar achteraf wat spijt van.

En je grootste succes?

Mijn rol in 'The Birthdayparty' van Harold Pinter en mijn rol in 'Kaatje' van Alex van Warmerdam. Maar ook Sancho in 'Don Quichot' en de clowns-act op straattheaterfestivals. Ik had in deze producties een dragende rol waar ik al mijn spelerstalenten moest gebruiken. De waardering van het publiek was fantastisch. We hebben deze producties vele malen (rond de 20 keer) mogen spelen, ook buiten Tilburg.

Gérard in de rol van Sancho Panza

Waar wil je over 10 jaar mee bezig zijn, of wat zou je willen hebben bereikt?

Dan ben ik 81 jaar en blijf ik graag steun en toeverlaat aan TTT Theaterproducties, beter bekend als De Torenspelers. Werk achter de schermen dus, want vanwege stemproblemen heb ik het acteren stil gelegd. Bovendien wil ik graag plaats maken voor nieuw/jong talent.

Wat wil je verder nog kwijt?

Als groepsleider van De Torenspelers heb ik altijd met veel plezier samengewerkt met Art-Fact, Kunstbalie en onze zusterverenigingen. Toen ik startte bij de vereniging Pegasus in 1974 waren er vele verenigingen in Brabant en werden er vele (straat)festivals georganiseerd. In de loop der jaren is dit aanzienlijk verminderd. Toen ik in 2015 samen met collega’s van verenigingen in het westen en oosten van Brabant KABRA (Koepel Amateurtheater Brabant) heb opgericht, hebben we dit geïnventariseerd. Het bestand van verenigingen in Brabant dat wij mochten gebruiken van het toenmalige Kunstbalie, hebben we flink moeten uitdunnen. Ook de belangstelling voor onze jaarlijkse KABRA-dagen was erg gering. Vorig jaar hebben we een 2-daags KABRA-theaterfestival georganiseerd in Eindhoven. Ook hier viel de belangstelling vanuit de verenigingen tegen. Ik hoop dus dat het amateurtheater met name onder de jongeren meer belangstelling krijgt, want het is een essentieel aspect van onze Brabantse cultuur!

Welke amateurkunstenaar verdient volgens jou ook een plek in de spotlight?

Henk Wouters. Hij heeft met vele regies bij diverse groepen het amateurtheater van Tilburg op een hoger niveau gebracht.