Een sculptuur, twee dansers, een fotograaf, een freerunner en een choreograaf, werken samen in het wijkproject ‘How To Build An Ark’ van Dansnest in Tilburg West. Dit community-art project bestaat uit ontmoetingen met bewoners die toewerken naar een performance, expo en een freerun workshop.
In 2020 streek Dansnest neer in Tilburg West met het project Dansvisite in Coronatijd. Locaties waren de typische grasveldjes voor appartementencomplexen of portiekflats. Bewoners keken vanaf hun balkon naar de dansvoorstelling die begeleid werd door livemuziek. Ondertussen hadden een aantal van hen telefonisch contact met een danser. Het gesprek was van invloed op de choreografie. De gesprekken waren een barometer van een bijzondere tijd, waarin we afstand moesten houden van elkaar. De dansvisites droegen bij aan dialoog, betekenisvol contact en verbinding met het culturele leven van de stad. Dansnest heeft toen gemerkt dat er vraag is naar ingrepen in de publieke ruimte, die aanleiding vormen voor ontmoeting en verbinding en heeft na aanleiding van de gesprekken een performance en playground voor deze wijken ontwikkeld.
How to build an arkWe kunnen er niet omheen, er is een lange periode van droogte. De klimaatextremen hebben een wereldwijde impact en daarom ontstond het idee te bouwen aan een ark om ons voortbestaan te kunnen garanderen. De ark gaat niet letterlijk gebouwd worden. De discipline van Dansnest is dans, met beweging wordt er gebouwd aan een ark met makers, dansers en publiek.
Het is een uitnodiging aan iedereen om mee te denken en mee te doen. Samen met de bewoners gaan we op zoek naar de vraag wat natuurlijk evenwicht, in balans zijn, voor ons betekent. ‘How to build an ark’ is cross-over community art project in Tilburg West met dans, beeldende kunst, freerunning, film en fotografie waarbij je kunt kijken, meedoen en ontmoeten.
Choreograaf Neel Brans ging met haar team op drie locaties aan de slag in een open playground om daar een ontmoeting te creëren. Door praten, afstemming, bewegen en improvisatie ontstond er per locatie een positieve ervaring vol met creativiteit en energie.
Er ligt een manshoge sculptuur midden op een plein, alsof het zo uit de lucht is komen vallen. Het is een beeld dat uitnodigt om van alle kanten te bekijken. In één oogopslag is niet duidelijk hoeveel vlakken er zijn. Het is maar net welke invalshoek je kiest wat het beeld prijsgeeft. Twee dansers, ieder met een eigen stijl, zetten het beeld in beweging. Zo nemen ze het publiek aan alle kanten mee in hun choreografie. Omdat het groter is dan zij zelf, hebben ze elkaar nodig om het in beweging te krijgen. Regelmatig verschuift de macht. De onderlinge druk brengt de sculptuur tot een kantelpunt: hét moment van rust, schijnbare stilstand en dan het moment dat een kanteling niet meer tegen te houden is.
